Paul bezat een gitaar, een versterker, een ritmebox en een kraakdoos. Etwin een synthesizer, een versterker en wat microfoons. Na een tijde thuis te hebben samengespeeld, besloten ze om op te trden tegen onkostenvergoeding en waar gespeeld wed, dat deeed er niet zo toe.
Ze hadden geen vaste nummers, ook al omdat gebruikte ritmes op hun selfmade ritmebox niet zo gemakkelijk weer teerug te vinden waren.
In het begin trachten ze weinig tot geen melodie te gebruiken: een onstemde gitaar met veel ruis en vervorming.
Voor een optreden werd flink geblowed, waarna een filmprojector werd aangezet en Vovokai gedurende een half uur tot een uur z'n gang ging. Veel publick was er bijna nooit en de meningen waren of 'gewoon herrieì' of 'interessant' tegenwoordig zijn een aantal dingen gewijzigd.
Melodielijnen worden weer gebruikt, de appartuur is uitgebreid met een bas, een elektriusche piano, een echobox en nog wat dingen. De ritmes worden nu vastgelegd op tape waardoor min of meer vaste nummers ontstaan.
Etwin heeft er teksten bij gemaakt die door vervoming absoluut niet te verstaan zijn, wat zijn bedoeling is.
Tijdens een optreden is Blerick, hier speelden ze samen met Rabbitfun, een band waarmee ze vaker optreden en ook apparatuur uitwisselen kregen ze tot hun grote verbazing opeens bij een bepaald nummer erg veel applaus.
Dit nummer werd als basis gebruikt om in die richting met de muziek verder te gaan.
In eigen beheer hebben ze een cassette opgenomen die een uur duurt. Deze is te bestellen bij Vovokai, Lakenstraat 16, 6613 ER Eindhoven. Het beste is volgens Paul om een tientje (met een papiertje er om heen, je mag niet kunnen zien dat ereen tientje in zit) op te sturen.
Deze cassette staat vol met muzick die herinnert aan Throbbing Gristle, (een groep die ze zelf niet kennen) ritme met allerlei elektronische geluiden. Hun favoriete plaat is 'Alees ist Gut' van DAF.
Een heel klein stukje van hun cassette werd onlangs nog op het VPRO-programma Radionome gedraaid; een programma dat grootmoedig tien minuten besteedt aan ingestuurde platen en cassettes.
Een zeer bekend kunstenaar, zijn naam ben ik vergeten, deed de uitspraak dat in de kunst geen vernieuwingen plaatsvinden, dat de dingen alleen anders worden 'dagestellt'. Wel, daar heeft hij wel gelijk in ook.
Bij muziek gaat het om een uiting van innerlijke emoties, die nu nog precies dezelfde zijn als drie duizend jaar geleden; ik doel hier op lust, onlust vreugde en leed en dat dan nog in verschillende niveaus. Wat ons dus overblijft is het anders voorstellen en dat lijk in principe niet zo moeilijk: drie duizend jaar geleden was bijvoorbeeld de black and decker doormachine (Einsturzende Neubauten) nog niet uitgevonden.
En dan geluidstyphoon Z'EV; een verhaal apart. Van dit soort mensen geloof ik dat ze veel wezenlijker bezig zijn dan bijvoorbeeld al die koude synthesizer dansorkestjes, due met verwoede pogingen op allerlei trends proberen in te springen. Vovokai houdt hier zo'n beetje het midden tussen.''''
[via no longer forgotten music]
